Vijgen uit eigen tuin.

(Latijnse naam: Ficus Carica)

 

Er komen steeds meer soorten vijgen die winterhard zijn en het goed doen in onze tuin.


De plant.

Een vijg vormt een bladverliezend heester die wel 4 meter hoog kan worden en 5 meter breed. Door middel van snoei is hij prima kleiner te houden. Hij heeft mooie handvormige bladeren die gesteeld zijn en duidelijke nerven hebben.

 

Soorten.

Er zijn vele soorten vijgen. Er is vooral verschil in vrucht en blad. Niet alle vijgen zijn winterhard. Hieronder een kort lijstje van winterharde soorten. Dit lijstje is bij lange na niet compleet, maar geeft een sellectie weer van de meest verkochte soorten.

Brown Turkey

 

 

Col de Dame Blanche

 

 

Ice Crystal

 

 

 

Madeleine des deux saisons

 

 

Panachee

 

 

 

Pastiliere

 

 

Rouge de Bordeaux

 

 

Violet Dauphine

 

 

Dit is 1 van de beste vijgen voor in ons klimaat. Hij heeft middelgrote vruchten met donkerrood vruchtvlees. Zij kunnen in september of oktober geoogst worden. Hij kan 4 meter hoog worden.

 

Deze heeft de lekkerste vruchten. Ze zijn geel tot licht groen van kleur en hebben dieprood, zoet vruchtvlees. Ze zijn in augustus en september te oogsten.

 

Deze heeft mooi fijn ingesneden blad. Hij wordt 3 tot 5 meter hoog. Hij geeft kleine, bruine vruchten met een redelijke smaak. De vruchten rijpen bij ons goed af. Oogsten in september of oktober.

 

Op een warme plaats en in een warm jaar kan je 2x per jaar van deze struik oogsten. De middelgrote, platte vruchten hebben een lichtbruine, iets rode kleur. Het vruchtvlees is smakelijk en licht rood.

 

Deze heeft bijzondere, kleine, zoete vruchtjes die wit, groen gestreept zijn in de lengte van de vrucht. Helaas is deze niet altijd even winterhard. Zet hem het liefste in een koude kas of serre. Ze zijn in oktober of november te oogsten.

 

Deze heeft lekkere blauw-rode vruchten met sappig zoet vruchtvlees. hij wordt 2 tot 3 meter hoog.

 

Deze draagt veel kleinige blauw-paarse vruchten met sappig, zoet vruchtvlees. Hij wordt 2 tot 3 meter hoog.

 

Deze heeft lekkere, grote, violetbruine vruchten. Hij heeft een zeer goede productie en wordt 3 tot 5 meter hoog.

 


Standplaats.

Zet een vijgenstruik op een warme plek in de stuin. Bij voorkeur tegen een zuidmuur. Zorg ervoor dat de struik luw staat. In een koude kas of serre zullen ze het zeker naar hun zin hebben. Ook kunnen vijgen prima als lei-struik gekweekt worden.

 

Hij stelt weinig eisen aan de bodem. Het liefst heeft hij een iets armere bodem. Zorg ervoor dat hij niet te nat staat. Zeker gedurende de winter kan dit veel schade veroorzaken. De plant kan meestal een temperatuur van 10 graden onder nul aan. De vruchten die aan de plant overwinteren kunnen tot een temperatuur van -5 graden aan.

 

Onderhoud.

In principe is snoeien niet nodig. Snoeien gebeurd alleen om de struik de gewenste vorm te geven. Ook ziek of beschadigd hout kan weggesnoeid worden. De beste tijd om hem te snoeien is eind november, begin december als het niet vriest.

 

Vermeerderen.

Vijgen zijn prima te stekken. Knip eind november (als het niet vriest) stekken van 1 tot 1,5 cm dik en 35 cm lang. Graaf deze op een vochtige, schaduwrijke, beschutte plek voor 2/3 in. Zorg ervoor dat er 7 à 10 cm boven de grond blijft. Bedek de stekken met dennennaalden om ze tegen de vorst te beschermen.

In het voorjaar zullen de meeste stekken gaan uitlopen. Zodra ze 3 of meer bladeren hebben, kunnen ze opgegraven worden en uitgeplant worden. 

 

Ook afleggen is een goede manier om meer struiken te verkrijgen.

 

Voeding.

Geef een vijg zeker niet te veel voeding. Hij doet het prima op een arme bodem. Te veel voeding resulteert in veel blad en weinig vruchten.

 

Oogsten.

Vruchten worden vaak pas in het tweede jaar geoogst. Het ene jaar worden ze gevormt en het tweede jaar rijpen ze af. Over het algemeen kunnen de vijgen in september en oktober geoogst worden.

Ook kunnen de bladeren geoogst worden om thee van te trekken.

 

Ziektes en plagen.

Hoewel vijgen weinig vatbaar zijn voor ziektes, kan hij last krijgen van geel blad. In dit geval staat de struik te nat of te droog. 

 


Laatst bijgewerkt op: 14 juni 2022